Wie o wie heeft toch bedacht dat het werken met protocollen het medicijn is tegen zelfdenkende assistentes. Als we ze maar genoeg protocollen geven, hoeven ze in ieder geval niet meer na te denken. Als docent heb ik geleerd dat voorkauwen je studenten niet aanzet tot enige creativiteit en activiteit. Of is dat nu juist de bedoeling van deze protocollen? Vooral niet zelf nadenken, vooral geen initiatief nemen! Maar dan krijgt de assistente tijdens haar functioneringsgesprek te horen dat ze te weinig initiatief neemt.
Protocollen maken lui!
dinsdag 16 november 2021
(Foto: Maaike van der Mee)
Wanneer een assistente nieuw aantreedt in een praktijk is vaak een van de eerste taken het doornemen van de protocollen. Sommige praktijken hebben deze allemaal keurig online staan en is het de bedoeling dat de assistente ze een voor een afvinkt. Juist ja, afvinken. Want denk je nu echt dat het doorlezen van protocollen ook maar enigszins iets toevoegt? Als je al die vijfentachtigduizend protocollen die er in een praktijk zijn al kunt onthouden. Van binnenkomst tot uitgaan is alles geprotocolleerd. Vaak kent degene die de nieuwkomer inwerkt niet eens de inhoud van de protocollen. Protocollen dienen slechts voor de ISO-certificering en moeten eens in de zoveel tijd worden geüpgraded. Heel veel werk voor de praktijkmanager waar je relatief weinig voor terugkrijgt.
Protocollen kunnen een middel zijn om bepaalde taken gestructureerd en altijd op dezelfde manier uit te voeren. Voor een aantal zaken in de praktijk zijn zeker protocollen nodig. Als het gaat om de hygiëne bijvoorbeeld mogen er geen uitzonderingen gemaakt worden.
Ongemotiveerd
Maar protocollen en allerlei voorgeschreven instructies maken de assistentes lui. En niet alleen lui maar erger nog: ongemotiveerd!! Wanneer er zo weinig ruimte is voor eigen inbreng en initiatief creëer je ongemotiveerde werknemers. Jammer, want doorgaans hebben de assistentes een goede kijk op de zaak en inzicht in processen in de praktijk.
Wie is eigenlijk de handhaver van al deze protocollen? De praktijkmanager? Dat lijkt me een hele dagtaak! Wat doen we feitelijk met onze protocollen? We maken ze, zetten ze online of bergen ze op in de protocollenmap waar zelden tot nooit iemand in kijkt. Eerlijk is eerlijk.
Niet zaligmakend
Laten we eens wat flexibeler omgaan met de vastgelegde structuren en eens gezamenlijk naar de processen kijken. Respecteer ieders inbreng! Laat je assistentes bepaalde werkzaamheden eens op hun eigen manier doen. Heel verhelderend. Niet iedereen is hetzelfde en een eigen draai geven aan je werk geeft zoveel meer werkplezier.
Protocollen zijn niet zaligmakend. Geef je mensen wat ruimte. Ruimte om mee te denken en creatief te zijn.
Lees hier alle blogs van Maaike van der Mee
Reactie toevoegen