Huisarts Luc Harings over tweede golf: ‘Wees flexibel dan heb je het minste last’

Ook voor huisarts Luc Harings is deze periode spannend. Zijn collega zit thuis in afwachting van de uitslag van een coronatest. ‘Hij heeft twee volle dagen spreekuur ingepland en dat we moeten opvangen. Hij kan gelukkig thuis inloggen en zijn patiënten bellen. Zo’n thuiswerkplek is noodzakelijk.’

De dag na het interview mailt hij dat zijn collega positief is getest. Die uitslag doet een extra beroep op de flexibiliteit van Harings en zijn collega’s. ‘Dus extra nadruk op zorg op afstand en alleen als het noodzakelijk is fysieke contacten met patiënt met beschermende maatregelen’, schrijft hij.

 

Het was alle hens aan dek, herinnert huisarts Luc Harings zich van de eerste coronagolf. ‘Zuid-Limburg was, net als Brabant, hard getroffen. In veel opzichten waren het pittige maanden. Er komt iets heel nieuws op je af. Wat houdt het virus in? We zagen dramatische beelden uit Italië, het leken wel oorlogstaferelen. Je voelde angst, onzekerheid, een onheilspellende sfeer. Zeker toen de GGD hier aan het crisisteam van de Huisartsen Oostelijk Zuid-Limburg (HOZL) meldde dat het twee voor twaalf was. Er is toen groot opgeschaald. Nu de tweede coronagolf het land weer in z’n greep heeft, ontbreken deze emoties wel, merk ik. We weten iets meer.’

 

De coronauitbraak heeft de praktijkvoering van Haring fors beïnvloed. ‘In het begin word je overstelpt met informatie. Elke week moesten we nieuwe protocollen maken, over triage bijvoorbeeld. De term flexibiliteit komt als eerste bij me naar boven. Grote zorgen, grote flexibiliteit, zoals de LHV zegt. We hebben het roer in een keer volledig omgegooid. Voor corona gingen mensen met een klacht naar de dokter. Nu doen we zorg op afstand en hebben we beeldbellen ingevoerd. En dat blijven we zeker doen, al heb je de neiging om terug te vallen.’

 

Patiënten kunnen ook mailen met de praktijk. ‘We krijgen driehonderd mails per maand. Daar roosteren we een blok voor in, om al deze mail te behandelen. De assistentes handelen ook mail af, zoals een uitslag doorgeven. Dit zal zo blijven. Net als fysiek consult mogelijk blijft, dat moet kunnen maar uiteraard onder veilige omstandigheden. Ik ga ook nog op huisbezoek, maar heb liever niet dat er dan andere mensen bij zijn en ik draag een mondkapje.

 

Harings is tevreden over de financiële compensatie die huisartsen krijgen. ‘We nemen nog steeds twintig minuten per patiënt. Je ziet dat de fysieke capaciteit afneemt, omdat we de anderhalve meter moeten naleven. Ik vind het een zegen dat de NZa een tijd geleden besloot om per tijdseenheid hetzelfde tarief te hanteren. Je kunt hetzelfde bedrag declareren voor een telefonisch gesprek met een patiënt of een fysiek consult van twintig minuten. Zorg op afstand krijgt een gelijke beloning.’

 

Maar er zijn volgens Harings wel zorgen over de teruglopende inkomsten en declaraties in de eerste lijn. ‘Dat is ook goed terug te zien in de cijfers die de LHV  presenteerde (zie ook:  LHV: ‘Intensieve samenwerking tussen huisartsen tijdens corona-uitbraak’ ) . Dit zijn declaratiecijfers uit VIP Calculus , een declaratietool. We horen wisselende signalen over terugval in omzet. Het lijkt erop dat praktijken binnen samenwerkingsverbanden doorgaans minder getroffen zijn dan praktijken die solistisch georganiseerd zijn. Dit zegt niets over de kwaliteit van zorg, maar over de mate van kwetsbaarheid.’

 

Harings beschouwt de nieuwe manier van werken als een moderniseringsslag. ‘Dat we thuis patiënten kunnen bellen is heel prettig en ook nodig, want anders komt onze zorgverlening en dus de bedrijfsvoering in de knel. Het is belangrijk dat we ons als praktijk zo flexibel mogelijk opstellen. Dan heb je er ook het minste last van. Samenwerking is ook belangrijk. We hebben hier in de regio nog een behoorlijk aantal solistisch werkende collega’s. We proberen elkaar ook zoveel mogelijk op te vangen en samen te werken. Anders ben je te kwetsbaar.’

 

Natuurlijk hoopt Harings dat zijn patiënten, nu de besmettingen weer fors oplopen, niet wegblijven en contact blijven opnemen als ze klachten hebben. ‘We moeten patiënten zeker niet onderschatten. Een deel van hen heeft echt wel door dat we de zorg nu zoveel mogelijk op afstand moeten leveren, om het veilig voor henzelf en ons als zorgverlener te houden. Soms moet je wat overtuigingskracht gebruiken.’

 

Is hij bang om zelf besmet te raken? ‘Inmiddels niet meer. Je maakt je we eens zorg over je gezin natuurlijk. Ik ken een collega die tijdens de eerste golf niet thuis sliep.’ Harings benadrukt het belang van een goed team. ‘Je bent nergens zonder je team. We leveren hier echt een teamprestatie en hebben oog voor elkaar.’
Eigenlijk navigeren we nog steeds in de mist, merkt Harings op. Hij erkent dat corona niet alleen een maatschappelijke en economische crisis is, maar ook een sociale. Fysieke afstand moeten houden, weinig sociale contacten, daar gaan veel mensen last van ondervinden. ‘Een ouder echtpaar vertelde me dat ze sinds maart hun kleinkinderen niet meer hadden gezien, terwijl ze twee straten verderop wonen. “Ik krijg liever corona dan dat dit nog langer duurt”, zeggen ze.’

 

Harings vreest dat de komende weken weer pittig gaan worden. ‘De cijfers hier in Oostelijk Zuid-Limburg vallen mee, vergeleken met andere plaatsen in het land, maar lopen op. Ik verwacht dat de capaciteit in de tweede lijn onder druk komt te staan. Dat betekent afschalen van de reguliere zorg en meer cohortafdelingen voor coronapatiënten. Dat heeft onherroepelijk effect op de eerste lijn. Het wordt balanceren tussen het zoveel mogelijk gaande houden van de reguliere zorg en helpen voorkomen dat ketenpartners overbelast raken. Zorg op afstand lijkt onoverkomelijk. Mensen moeten zich zo min mogelijk verplaatsen en fysiek contact beperken tot alleen het strikt noodzakelijke.’

 

Link: Huisartsen Medisch Centrum Putstraat