De vlag kan uit

Ik kan weer patiënten in de praktijk ontvangen. Het bericht dat dit mogelijk is, is door mij en mijn beroepsgenoten met gejuich ontvangen. Het feit dat dit alleen maar mag als daar écht noodzaak voor is, vergeten we nog wel eens te benoemen. En dat dit pijn doet bij andere professionals heb ik me niet meteen gerealiseerd.

Stress

Al een tijdje komt ze in de praktijk, een kapster. Ruim twee jaar geleden hebben we samen al geconstateerd dat haar klachten vooral stress gerelateerd zijn. Dat het moeite kost om haar gedrag aan te passen hebben we ook al kunnen vaststellen. Dat was ruim een jaar geleden. ‘Ik voel me zo stom dat ik iedere keer weer bij je terug moet komen, was haar reactie bij de start van een serie nieuwe behandelingen.

Een reactie die ik niet had verwacht

Als ze belt voor een nieuwe afspraak twijfel ik: zal ik online een consult inboeken of haar ontvangen in de praktijk? Als ik haar mijn dilemma voorleg tijdens ons telefoongesprek, krijg ik een reactie die ik niet had verwacht. Ze is boos. En ze is niet een klein beetje boos maar héél erg boos. Al die beroepsgroepen die de vlag uithangen omdat ze weer actief zijn, in hun praktijk aan de slag mogen, irriteren haar mateloos. ‘Waar is de solidariteit gebleven, dat we met elkaar in hetzelfde coronaschuitje zitten?’, vraagt ze zich af. Ze snapt de opluchting. Maar ‘dankbaarheid om weer aan het werk te mogen zou mensen meer sieren dan de vlag uit hangen als een overwinnaar’.

Ik besluit haar in de praktijk te ontvangen. Uit dankbaarheid voor deze strakke feedback.

Disclaimer

Onze praktijk waakt enorm over de privacy van patiënten en anderen. Voor deze blog put ik uit alle gesprekken die ik wekelijks heb met verschillende mensen, patiënten en collega’s, en daar maak ik nieuwe verhalen van. Iedere mogelijke gelijkenis met mensen uit mijn werkwerkelijkheid berust daarom op toeval.

Wilt u ook op de hoogte blijven van Medisch Ondernemen? Schrijf u hier in voor onze nieuwsbrieven Eerstelijn en Mondzorg.     

Foto: Gideon de Haan